


Przygotowuje rozprawę doktorską zatytułowaną „Nagość w teatrze w perspektywie teorii afektywnych. Na podstawie tekstów programowych Tadeusza Kantora, Jerzego Grotowskiego i Krystiana Lupy”.

Ponadto jest założycielką fundacji teatralnej Teatr Przypadków Feralnych, specjalizującej się w konwencji absurdu. W ramach działalności praktycznej zajmuje się reżyserią przedstawień, dramaturgią i szeroko rozumianym zarządzaniem.

magistra sztuki, absolwentka Wydziału Wiedzy o Teatrze w Akademii Teatralnej. Naukowo zajmuje się historią polskiego teatru w pierwszej połowie XX wieku. Interesuje ją feministyczny zwrot w badaniach nad polskim teatrem oraz obserwowanie i wyciąganie na światło dzienne zjawisk, osób oraz przedstawień do tej pory pozostających poza głównym nurtem.
Pracuje nad pracą doktorską poświęconą warszawskim teatrom prowadzonym przez kobiety w dwudziestoleciu międzywojennym.
W roku 2019 była stypendystką w programie Stypendium Artystycznego m st. Warszawy przyznanego na realizację projektu Warszawie teatry dla dzieci w latach 1918-1939 – kalendarium.

kontakt: wiktoria.tabak@doctoral.uj.edu.pl

doktorant na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Publikował między innymi w „Teatrze” i „Slavia Occidentalis”. Do jego głównych zainteresowań należą powiązania sztuki i religii oraz relacja i napięcia pomiędzy kategoriami historii i mitu. Założyciel krakowskiego niezależnego Teatru74, reżyser i dramatopisarz, autor sztuk Święty Byk, Atlantyda czy Zbrodnie Miłości. Autor książki Zakonne siostry są siostrami twymi. Twórczość dramatyczna św. Teresy z Lisieux w kontekście mitu Joanny d`Arc i mistyki kobiecej (Kraków 2021).
absolwentka teatrologii w Katedrze Teatru i Dramatu na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie oraz studiów doktoranckich w tej samej jednostce. Ukończyła Podyplomowe Studium Muzeologiczne na Wydziale Historii UJ oraz Instytucie Etnologii i Antropologii Kulturowej. Była studentką prof. Luigiego A. Santoro, historyka teatru oraz wybitnego znawcy apulijskiego tarantyzmu z Università del Salento. Na przełomie roku 2013/2014 prowadziła terenowe badania etnograficzne na obszarze Półwyspu Salentyńskiego, a w 2015 roku odbyła kwerendę badawczą w Museo Provinciale Sigismondo Castromediano w Lecce, koncentrując się na badaniu parateatralnych źródeł tarantyzmu. Autorka artykułów na temat historii włoskiego fenomenu tarantyzmu oraz jego recepcji w czasach współczesnych (publikowanych w naukowych monografiach, opracowaniach zbiorowych oraz pismach, m.in w “Performerze” i “Didaskaliach”). Uczestniczka kilkunastu konferencji naukowych. W 2016 roku wraz z Ośrodkiem Dokumentacji Sztuki Tadeusza Kantora Cricoteka w Krakowie i Instytutem Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie przygotowała pierwszy polski projekt o tarantyzmie Taranterra. Laboratorium <<pizzichi>> i tarantyzmu. Obecnie pracuje nad interdyscyplinarną rozprawą doktorską pt. Tarantym: od rytuału i parateatru do kulturowej recepcji w kontekście nauk o teatrze i antropologii kulturowej. Ostatnio pracowała także w Teatrze im. H. Ch. Andersena w Lublinie.

niezależna producentka i menadżerka tańca. Doktorantka na Wydziale Polonistyki UJ, gdzie pod kierunkiem prof. Katarzyny Fazan przygotowuje pracę o dramaturgii we współczesnych performansach tanecznych. Koordynatorka projektów artystyczno-badawczych na skalę krajową i międzynarodową, współpracowała m.in. z Art Stations Foundation by Grażyna Kulczyk, Narodowym Instytutem Muzyki i Tańca, Instytutem Teatralnym, Instytutem im. Jerzego Grotowskiego. Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2015, 2020) oraz Miasta Krakowa (2019). Teksty krytyczne publikuje m.in. w „Didaskaliach”, na portalu taniec POLSKA [pl]. Szefowa Fundacji PERFORMAT, prowadzi performat production - in movement management (performat-production.com), promując twórczość niezależnych choreografek (Renaty Piotrowskiej-Auffret i kolektywu Holobiont) w kraju i zagranicą. Wolny czas spędza na górskich szlakach.
